- تمکین دادن (اِ کَ دَ)
تمکین کردن. مدح و وقع گذاشتن. (از آنندراج) : و بهمن او را عزل فرمود و بجای او کیرس را بگماشت و تمکین داد. (فارسنامۀ ابن البلخی). و بعد آن کرمان بگرفتند، او را تمکین تمام دادند. (فارسنامۀ ابن البلخی ص 117).
مهابتت چو برافروزد از عتاب جبین
بکار خویش فلک را نمی دهد تمکین.
شفیع اثر (از آنندراج)
مهابتت چو برافروزد از عتاب جبین
بکار خویش فلک را نمی دهد تمکین.
شفیع اثر (از آنندراج)
